آموزشگاه آسان ماشین

حتماً مقاله امضاءها را به خاطر بسپار نوشته مهندس ممقانی اصل را در شماره های 325 و 326 مجله ماشین خوانده اید مقاله ای که می توان از آن به عنوان بهترین مقاله سال 1388 مجله ماشین نیز نام برد، در این مقاله شاهد مروری کوتاه بر عملکرد سه دهه اخیر صنعت خودرو کشورمان هستیم و در ادامه به بررسی 10 قرارداد ضعیف خودرویی به عنوان بدترین قراردادهای صنعت خودرو پرداخته می شود، رتبه اول این لیست 10 تایی به قرارداد واردات سری اول محصولات دانگ فنگ موتورز چین توسط شرکت سایپا دیزل تعلق دارد، سوال اینجاست که چرا باید بدترین قراردادهای خودرویی کشور با توجه به اهمیت بالای خودروهای کار و تجاری، قراردادهایی کامیونی باشند؟

 در حالی که علاقمندان به کامیون از عرضه کشنده های بی کیفیت هوو ناراحت بودند با عرضه ی کشنده های T300 دانگ فنگ متوجه اشتباه خود شدند و فهمیدند که از این بی کیفیت تر و عجیب تر نیز هست که کم کم به همت مسئولان کامیونی کشور با تک تک این اعجوبه ها آشنا و همانطور هم شد تا جاییکه امروزه با دیدن یک کامیون ناموزون چینی دیگر زیاد تعجب نمی کنیم.

کشنده T300 دانگ فنگ ، کشنده ای با اتاقی بسیار عجیب و کوچک، موتوری بسیار ضعیف، جعبه دنده هایی که تنها می توان آنها را شبیه جعبه دنده نامید، در ماه دوم مجموعه کلاچ و جعبه دنده کشنده مذکور در حین کار آسیب جدی می بیند و با رفتن کشنده به تعمیرگاه راننده آن نیز با تسویه حساب بیکاری را به رانندگی با این کشنده ترجیح می دهد. کشنده های سری اول دانگ فنگ فاقد حداقل توان کشش و در یک مسیر 1500 کیلومتری تا یک روز کاری نسبت به کشنده های اروپایی دیرتر به محل تخلیه بار می رسد نه توان رفتن در جاده های کفی و نه داشتن حداقل ترمز در سراشیبی ها و ... در نتیجه خستگی زیاد راننده و حوادث ناگواری که می شد براحتی از بوجود آمدن آنها جلوگیری کرد اما...

خریداران دانگ فنگ با شکایت از کیفیت پایین کشنده های خود به سازمان پایانه ها و استانداری این قول را از مسئولان دریافت کرده اند که سود وام آنها بخشیده شود که عملی نشده و این در حالی است که سال چهارم پرداخت اقساط نیز تمام می شود و با پایان یافتن سال پنجم دیگر اقساطی برای بخشش سود آن نمی ماند و این یعنی وعده ی ........

مسئله ای که در اینجا مطرح می شود مسئله خدمات پس از فروش است که یک محصول قبل از ورد به بازار باید در سطح کشور آنها را به اندازه ی کافی دایر نماید و قطعات یدکی مصرفی نیز در نمایندگی ها به میزان کافی قرار بدهد، در مورد کامیونهای یانگ من به 32 قرارداد فروش و پس از فروش اشاره شده اما مشخص نیست که چه تعداد مراکز خدماتی پس از فروش هستند این نکته را هم در مورد مراکز فروش در کشور مشاهده می کنیم که یک دفتر 3*8 هم نمایندگی فروش محصولات رنو( آریا دیزل ) هم محصولات اسکانیا ( ماموت دیزل ) و هم کامیونهای ایسوزو ( بهمن دیزل ) را بر عهده دارد و بر حسب کمیسیونی که دریافت می نماید اقدام به تبلیغ و فروش یک محصول خاص می نماید و با توجه به عدم اگاهی و اطلاع رسانی مناسب از سوی رسانه ها در مورد کامیونهای عرضه شده در کشور از نظر من سیستم فروش سالمی را در کشور نیز نداریم.

برای دریافت مجوز از وزارت صنایع اقدام به دریافت گواهی استاندارد از موسسه SNCH لوکزامبورگ شده که باز سوالاتی اینجا مطرح می شود ا. وزارت صنایع و استاندارد کشور تاییدیه چه موسساتی را قبول دارند و چرا؟ 2. چرا برای صدور مجوز درخواست تاییدیه از معتبرترین موسسات ایمنی و زیست محیطی اروپا نمی نمایند؟ 3. آیا دو سال نیم زمان برای تهیه مجوز نشان از سیستم غلط اداری برای دریافت یک مجوز نیست یا نشان از عدم توانایی شرکت وارد کننده در دریافت تاییدیه ها؟ آیا صدور مجوز برای کامیونهایی که دو سال و نیم قبل اقدام شده یعنی صدور مجوز برای یک کامیون قدیمی در حالیکه واردات یک کامیون صفر کیلومتر بالای دو سال به کشور ممنوع می باشد؟

مطمئناً کیفیت اروپایی  قیمت ارزان چینی یک شعار بیش نیست چرا که اگر کیفیت ساختی برابر با کامیونهای اروپایی دارند چرا در بازار اروپا عرضه نمی شوند مگر خریداران اروپایی مایل به خرید کامیون با  قیمت کمتر نیستند ضمن اینکه اگر تعرفه واردات کامیون حذف شود ما بهترین کامیونهای اروپایی را نیز با قیمتهایی کمتر از 90 میلیون تومان یانگ من در کشور خواهیم داشت.